Ամբողջ Երևանն աստիճանաբար ավտոկայանի է վերածվում

Հայաստանում միջքաղաքային ավտոբուսային ուղևորափոխադրումը գործում է 1927 թվականից, իսկ արդեն 1971 թվականին Հայաստանում լիարժեք գործում էր 180 միջքաղաքային և 820 մերձքաղաքային երթուղի:

«Նոր Հայաստանի» Երևանում բազմաթիվ «ավտոկայաններ» կան:

Դեպի Վանաձոր ուղևորվելու համար պետք է այցելել Կիևյան փողոցի սկզբնամաս, Գավառի համար` «Ռայկոմ»-ի կանգառը, Սևան, Գյումրի, Մասիս գնացողների համար նախատեսված է մետրոպոլիտենի, համապատասխանաբար` «Երիտասարդական», «Բարեկամություն», «Գործարանային» կայարանների անմիջական շրջակայքը: Անկեղծ` չգիտեմ, թե որտեղից կամ ինչով կարելի է Կապան, Մեղրի, Ալավերդի կամ Ախուրյան հասնել: Գիտեմ միայն, որ Ճամբարակ հասնելը գրեթե անհնար է:

Երևանից Հայաստանի տարբեր քաղաքներ քաղաքացիներին տեղափոխում են անհատ գործարարները, հիմնականում` «Opel Zafira» մակնիշի ավտոմեքենաներով: Տեղափոխման գներն օրեցօր բարձրանում են, սակայն ուղևորափոխադրումը որևէ կերպ երաշխավորված չէ: Այսինքն, ուղևորը չունի վստահություն, որ իր ուզած ժամին, իր ուզած տեղը կհասնի:

Երևանում կա(ր) երկու «օրինական» ավտոկայան: Սակայն, դա այլևս էական չէ, քանզի ամբողջ Երևանն աստիճանաբար ավտոկայանի է վերածվում: Այսպես շարունակվելու դեպքում, շուտով Երևանի յուրաքանչյուր շենքի, յուրաքանչյուր շքամուտքը ծառայելու է որպես «Opel Zafira» մակնիշի ավտոմեքենաների կառամատույց (պլատֆորմ):

Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ

Մեկնաբանություններ